انسان دو دهان دارد: یکی گوش که دهان روح اوست و دیگر دهان که دهان تن اوست. این دو دهان خیلی محترم‌اند.
انسان باید خیلی مواظب آن‌ها باشد، یعنی باید صادرات و واردات این دهن‌ها را خیلی مراقب باشد.
آن‌هایی که هرزه‌خوراک می‌شوند، هرزه کار می‌گردند. کسانی‌که هرزه‌شنو می‌شوند، هرزه‌گو می‌گردند.
وقتی واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف می‌شود. یعنی قلم او هرزه و نوشته‌هایش زهر‌آگین خواهد شد.
حضرت وصی، امیرالمومنین علیه السلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بی‌نیاز نیست و آب‌ها گوناگون‌اند. هر آبی که پاک است، آن نبات هم پاک و میوه‌اش شیرین خواهد بود؛ و هر آبی که پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است. خود عمل، حاکی است که از چه آبی روئیده شده است.
