، چگونه می‌توانیم در این عصر، یاور امام زمانی باشیم که هنوز ظهور نکرده است؟ ، جز با ترویج دین و مبارزه با مفاسد و تربیت نسلی مؤمن و معتقد؟!
در دعاها آمده است: وَ اجعَلْنا مِمّن تَنْتَصِرُ بِه لِدینک… [۱]
خدایا ما را از کسانی قرار بده که به وسیلة آنان، دین خود را یاری می‌کنی. ترویج و تبلیغ فرهنگ انتظار، یکی از راه‌های یاری دین در این عصر غربت دین است و دعوتگر بودن به سوی حق و مبارزه با باطل و اندیشه‌های غلط و باورهای انحرافی، حرکت در خطّ امام زمان است.
آن حضرت در نامه ای خطاب به «ابراهیم بن مهزیار» فرمودند:
اَرجُو یا بُنَیَّ! اَنْ تَکونَ اَحَدَ مَنْ اَعَدَّهُ اللهُ لِنَشْرِ الحَقِّ وَ طَیِّ الباطِلِ و اِعلامِ الّدینِ وَ ِإطفاء الضَّلال؛ [۱] فرزندم! امیدوارم تو یکی از کسانی باشی که خداوند، او را برای گسترش حق و نابودی باطل و بلند آوازه کردن دین و خاموش کردن ضلالت و گمراهی آماده ساخته است. این خطاب، نشان می‌دهد که در عصر غیبت، هر شیعة آگاه باید در این مسیر اقدام و عمل داشته باشد و تفکر دینی و اندیشة مهدوی را نشر دهد و تبلیغ کند ، .
[۱]: جمال الاسبوع، ص۳۰۹. [۱]: غیبت طوسی، ص۳۶۱.
