خداوند تبارک و تعالی بعد از نعمت عظیم کوثر بر پیامبر:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّآ أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ» به حضرت ۲ دستور می‌دهد:
نماز بخوان و شتر نحر کن. «فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ» بعد از هر نعمتی خوب است، انسان یک صدقه‌ای دهد، یکی از علما توصیه می‌کردند: هر نعمتی به ما رسید حساب کنیم و یک هزارم ارزش آن را صدقه دهیم، ایشان از اینکه دیه انسان هزار گوسفند است و توصیه شده است بعد از نعمت ولادت فرزند یک گوسفند قربانی کنیم و صدقه دهیم، استفاده می‌کردند که خوب است این نسبت را در دیگر نعمت‌ها هم رعایت کنیم، خانه، ماشین و… نکته بعد که بعد از اعطاء نعمت باید رعایت کنیم تواضع است. در دستورهای حضرت عیسی علیه السلام به پیروانشان است که وقتی نعمتی به شما رسید تواضع کنید. دستور به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به نماز، بعد از نعمت «اعطاء کوثر» می‌تواند مصداقی از همین توصیه باشد، چون نماز هم تواضع است هم شکر. انسان باید نعمت را از خود نبیند و مصداق این آیه نباشد: «فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكْرَمَنِ» انسان، هنگامی كه پروردگارش او را بیازماید و او را مورد اكرام قرار دهد و نعمتش بخشد، می‌گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت. راه اینکه این چنین نباشیم، تواضع کردن بعد از اعطاء نعمت است و تواضع هم حقیقتش خود را لایق ندانستن است.
