«این آمادگی‌ها باید بیشتر شود» و در دیدار دیگر گفتند: «این آمادگی‌ها باید به مرحله عمل برسد»
از این دو جمله، «گلایه» میفهمم. گلایه‌ای که می‌گوید «شعار بس است امت حزب الله! یک اقدامی بکنید!»
از 5 دیدار اخیر رهبری، «خواهش» و «تمنّا» احساس می شود! که آقایان! بانوان! علمای اسلام! خطر مشارکت پایین در انتخابات وجود دارد…
ممکن است خیلی از آقایون انقلابی خیلی‌ها 4 دیدار اخیر را ندیدند! نگرانی را در صدای آقا نشنیدند. که اگر دیدیم و شنیدیم و هنوز با خیال راحت، مشغول کارهای روزمره‌ای هستیم که اسمش را به هر طریقی گذاشته ایم «وظیفه و تکلیف»، خیلی نامردیم. این چه تکلیفی است که ما را از امر مستقیم و قطعی نائب امام زمان(عج) باز میدارد؟؟
در شرایطی که آقا دیگر بیخیال شاخص های اصلح شده‌اند و همه دغدغه‌شان از دو ماه به انتخابات، مشارکت است، ما هیچ برنامه و طرح و اراده‌ای برای آن نداریم.
خدا رحمت کند حاج قاسم را که در وصیت‌نامه اش نوشت: «من حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای را خیلی مظلوم و تنها می‌بینم. او نیازمند همراهی و کمک شماست»
با هر جمله رهبری در 5 دیدار اخیر، این ندای امیرالمومنین علیه السلام خطاب به مردم کوفه در گوشم نواخته میشد:
«شما را براى جهاد با دشمن دعوت کردم امّا كوچ نكرديد،
حق را به گوش شما خواندم ولى نشنيديد، و در آشكار و نهان شما را دعوت كردم اما اجابت نكرديد،
صاحب شما خدا را اطاعت میکند اما شما از او حرف‌شنوی ندارید و صاحب اهل شام معصیت خدا را میکند اما او را اطاعت میکنند.» (نهج البلاغه، خطبه97)
