صحیفه سجادیه کتابی حاوی ۵۴ دعا از امام سجاد(ع) است. این کتاب پس از قرآن و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب میآید و به نامهای «خواهر قرآن» و «انجیل اهل بیت» نیز مشهور است. صحیفه مانند قرآن و نهج البلاغه از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است. این كتاب ارزشمند مجموعه دعاهایی است كه امام سجاد ((علیهالسلام)) انشاء فرموده و به دست مبارك فرزندش امام باقر ((علیهالسلام)) نگاشته شده است. معروفترین دعای صحیفه دعای مکارم الاخلاق است. بر این اثر شرح های بسیاری نوشته شده که مشهورترین آنها ریاض السالکین نوشته سید علیخان شیرازی است. صحیفه به سیزده زبان از جمله فارسی و انگلیسی ترجمه شده است.
به باور برخی صاحبنظران مسلمان، «صحیفه سجادیه» پس از قرآن و نهج البلاغه بزرگترین گنجینه حقایق و معارف الهی است و بدین رو، به آن «اخت القرآن» (خواهر قرآن)، «انجیل اهل بیت»، «زبور آل محمد» و «صحیفه کامله» لقب دادهاند.
گفتهاند علت نامگذاری این کتاب به «صحیفه کامله» این است که نزد «زیدیه» نسخهای از صحیفه وجود دارد که کامل نیست، بلکه در حدود نصف صحیفه کامله است. به همین سبب، امامیه صحیفه موجود نزد خویش را صحیفه کامله گویند.
